ACI
- Nilgün Demir
- 3 Kas 2016
- 1 dakikada okunur
Bu afişlerden İzmir’in her tarafında var..

Yalnız bu hareketi bu gaddarlığı canlı ve sevimli dostlarımıza yapan insanlar, artık onlara ne denir bilmiyorum, zaten etkilenmedikleri için gaddar ve ruhsuz olduklarından bu afişler bir işe yaramıyor.
Sadece bizler ve bizim gibi sevimli dostlarımızı korumaya çalışan insanların canı acıyor, bizler çok etkileniyor ve çok üzülüyoruz.

Aynı afişteki köpeğin pozunda bir köpeği, yan evde oturan şahsiyetin köpeğini,
24 saat çelik kapıya yapışmış bekler pozda seyrediyorum ve şahsiyet evdeyken sürekli aynı pozda ağlamasını dinliyorum.
Ne istiyor köpekten derdi ne anlayamıyorum. Ama, köpekle bakışlarımızla konuşabiliyoruz çok üzgün ve çok mutsuz, şu anda bir şey yapamıyorum sadece bu yazıyı yazmaktan başka.. Artık sıra yardım istemekte…
Comments